Pierwszy swój wpis z Rumunii zatytułowałem ,,Spotkanie”. Tych spotkań było wiele. Nie wszystkie radosne, kolorowe, przyjazne. Każde z nich inne. Zachwycające, zdumiewające, oryginalne, ale też dostarczające ogromnych pokładów smutku, refleksji, niemocy. Za czas jakiś dotrę z pewnością i do nich
Kiedy czerwcową porą siadałem by zredagować kolejny wpis blogowy, zatytułowany ,,Ojczyzna Flâneura”, nawet przez myśl mi nie przeszło, że po dwóch miesiącach życie dopisze dalszy ciąg. Widocznie Ktoś miał inne plany podsuwając mi gotowy materiał dopełniający jakby klamrą czas Igrzysk
O kulturze oraz wartościach kulturowego krajobrazu pięknie powiedział swego czasu ks. prof. Leon Dyczewski: ,,Kultura ogólnoeuropejska to jakby dzisiejsza handlowa i zabytkowa dzielnica dla pieszych w dużych miastach. Jest tu wszystko i dla wszystkich: magazyny handlowe i małe sklepiki, kościoły,
Flâneur zrodził się w Paryżu. Walter Benjamin pisał: ,,Typ flâneura powołał do życia Paryż i to właśnie Paryżanie uczynili swoje miasto ,,ojczyzną flâneura". Tak naprawdę wymyślił tę postać Charles Pierre Baudelaire, parnasista, prekursor symbolizmu i dekadentyzmu. To taki ,,miejski łazik",
Od zawsze uwielbiałem w szkole naukę o geografii. Tym bardziej, że było mi dane trafiać pod skrzydła wykładowców, dla których była to czysta pasja, prawdziwe powołanie. Jednak przez czas swojej edukacji nigdy wcześniej nie usłyszałem o pewnej niezwykłej krainie, którą
Analiza, malowidło, komentarz, opis, rozprawa, projekt. Różnorakie konteksty tematyczne, czasem myśli nieuczesane. Nieuporządkowane, może nawet sprzeczne dla otoczenia. Choć dla mnie one klarowne, dopełniające, jakby idealnie pasujące, zazębiające się, krok po kroku, osobiste, znajome. Dawno niczego nie publikowałem, pomimo iż żyję,
Nazywana była ,,Malarką drzew”. Często mówiła, że: ,,drzewa to są jej modele”. Umiłowanie przyrody, codzienny zachwyt dla jej piękna, a także talent malarski wyniosła z domu rodzinnego, urodziła się bowiem przed 120-tu laty w położonej blisko Zwierzyńca Floriance. Miniony rok
Już gdzieś wspominałem. Wiele lat upłynęło od tej chwili. Pewnego dnia wsiadłem do niewielkiego autokaru. Wokół sami obcy ludzie. Każdy zajął jakieś miejsce. Moje przypadło mi w lewym rogu na końcu pojazdu. Podróż miała trwać całą noc. Po drodze autokar
Niedawno byliśmy na Świętej Górze Grabarka, pozostańmy więc jeszcze w tych klimatach, a słowem i obrazem dzisiejszego wpisu niechaj będą treści z unikatowej książki nieżyjącego już księdza mitrata Grzegorza Sosny, oraz zdjęcia z tegorocznych podróży po Podlasiu. ,,Święte miejsca i
