Są cztery. Format ich niewielki. W zasadzie poszczególne tomiki mieszczą się w męskiej dłoni. Oprawne w płótno, z wytłoczonymi na okładce snycerskimi motywami zdobniczymi rodem z Tatr, stąd seria zapewne ,,tatrzańską” zwana. Na mojej bibliotecznej półce od lat niepozorne, choć często do nich zaglądam,
Bardzo lubię architekturę drewnianą. Zapach drewna. Jego ciepło. Niepowtarzalność. Wsiadam więc czasem do samochodu i włóczę się po zapomnianych drogach, czy wydeptanych ścieżkach przez podobnych do mnie 😉 Krańce naszego Kraju, to znakomite rejony do takich eskapad. Czy to Beskid Niski, czy
Taniec mgieł w promieniach budzącego się słońca. Przesypiamy najpiękniejszą porę dnia. Słońce też niby wstaje zaspane, ale chyba tak długo jak my, nie spogląda w lustro ;-) Bierze pod pachę paletę farb, pędzle i miesza bezustannie kolory. Barwi, spogląda ukradkiem
