Gdybym miał opowiedzieć o początku, muszę cofnąć się do dnia, kiedy wzrok mój przykuła okładka pewnej książki. Tytuł jej brzmi: ,,Tempo di Roma” Alexisa Curversa. Szperając w sieci by dowiedzieć się o niej czegoś więcej, trafiłem na następujące słowa: ,,Bywają
,,Nad Bieliczną trawa aż po pas, Nad Bieliczną Lackowa stoi w chmurach, Nad Bieliczną rosną lasy pełne malin i borówek, Nad Bieliczną płacze dobry Bóg. A w Bielicznej tylko cerkiew ukryta W kępie drzew jak w zielonym kożuchu. W środku krzyczą świętokradcze napisy na ścianach, Poprzez sufit
O kulturze oraz wartościach kulturowego krajobrazu pięknie powiedział swego czasu ks. prof. Leon Dyczewski: ,,Kultura ogólnoeuropejska to jakby dzisiejsza handlowa i zabytkowa dzielnica dla pieszych w dużych miastach. Jest tu wszystko i dla wszystkich: magazyny handlowe i małe sklepiki, kościoły,
Analiza, malowidło, komentarz, opis, rozprawa, projekt. Różnorakie konteksty tematyczne, czasem myśli nieuczesane. Nieuporządkowane, może nawet sprzeczne dla otoczenia. Choć dla mnie one klarowne, dopełniające, jakby idealnie pasujące, zazębiające się, krok po kroku, osobiste, znajome. Dawno niczego nie publikowałem, pomimo iż żyję,
Lubicie jeździć pociągiem? W ostatnich latach, incydentalnie wsiadam do niego, można nawet rzec, czynię to od wielkiego dzwonu. Niestety, podróżowanie samochodem odbiera tę przyjemność, jaką było/jest podziwianie krajobrazu przez okno toczącego się wolno wagonu kolejowego. Nie wspomnę o zawieraniu nowych znajomości, poznawaniu niezwykłych historii,
Kategoria subtelności w estetyce marginalnie pojawiła się już w starożytności, o czym wspominał Cyceron. W średniowieczu subtelność znaczyła większą delikatność i staranność w wykonaniu dzieła sztuki. Popularność i dzisiejsze znaczenie termin uzyskał w końcu XVI wieku, w okresie manieryzmu. Istotę subtelności sformułował Girolamo Cardano
,,Czy jest jeszcze gdzieś Prawdziwa ta wieś Zielona, pachnąca lnem? Z polami wśród łąk, Z garnkami, co schną Na płotach do góry dnem? Z chatami wśród pól I z mlekiem na stół, Z żelazkiem, co duszę ma?" Może zapomniane
Jakie jest Wasze pierwsze skojarzenie związane ze Świętami Wielkiej Nocy? Ale nie z ostatnich lat, lecz z czasów Waszego dzieciństwa? Zapewne ciepło za oknem, zieleń budząca się po zimowym śnie, krzątanina w kuchni, mycie okien, różnorakie zapachy wydobywające się z wielkiego gara. Moje
Przyznaję, siadałem do tego tematu już kilka razy. Ba, nawet pierwszy wpis na blogu sprzed ponad dwóch lat dotyczył właśnie tego rejonu. Krótki, nieśmiały, delikatnie tylko zaznaczony z przemyconą obietnicą, że będzie kontynuacja, że ciąg dalszy to tylko kwestia czasu. Powinno to być łatwe,
Pierwsze moje spotkania to początkowe lata osiemdziesiąte ubiegłego stulecia, na starym żydowskim kirkucie w rodzinnym Tarnowie. Ogromnie zaniedbany cmentarz, setki pochylonych macew, trudne do przebrnięcia chaszcze. Oplatające, ekspansywne bluszcze, dzikie koty, świat niby w samym centrum miasta a jakby zapomniany przez wszystkich, omijany, nie
