MAJÓWKA

Dzisiejsza kartka w kalendarzu obdarza ciekawym cytatem:

,,kwiaty rozkwitają w ciszy, pąki bezgłośnie rozchylają płatki, cudowny zapach niesie się bezszelestnie”

Skoro nastał czas Majówki Zapraszamy w niezwykłe miejsca. Mnóstwo porównań słyszałem, niejeden próbował wykazać wyższość cyprysów ponad drzewka owocowe, ktoś inny przyrównuje szachownice pól, łagodne pagórki, krajobraz niezwykle miękki, delikatny i łagodny. Mówią, że to druga Toskania, doszukują się podobieństw. Jak widać, każdy zakątek posiada jakiś związek, choć ślad odciśnięty w każdym z tych miejsc jest wyraźny, przypisany niejako na wyłączność, stąd i cechy wspólne, ale i niepowtarzalność.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Lubimy takie miejsca. Zapraszaliśmy już na pofalowane wzgórza rodzimego Ponidzia, wsłuchiwaliśmy się w dźwięki Krainy Łagodności w Beskidzie Niskim, przywoływaliśmy wspomnienie uroczej Toskanii, tym razem przeniesiemy się na majowe Morawy. Bo piąty miesiąc w kalendarzu najpiękniej maluje barwami ten zaczarowany rejon.

• 

• 

• 

• 

Autor przewodnika po Morawach – Richard Nebeský, odkrywając przed czytelnikami czar tych miejsc, napisał: ,, Wrażenie, jakie na odwiedzającym wywiera wiejski krajobraz Południowych Moraw, zawiera się w określeniu – urzekający! Jest to kraina płaskowyżów, rozfalowanych wzgórz z szachownicami pól, miękkimi plamami lasów, winnic i wiosek. Wystarczy raz zawitać w „Ogrodzie Europy”, by najważniejszy czeski region winiarski pozostał na zawsze w pamięci. Jego walorem nie są wyłącznie winnice, malownicze piwniczki i żywa po dziś dzień kultura ludowa. To także kraina barokowych świątyń, tajemniczych gotyckich zamków uczepionych skalnych klifów, sentymentalnych pałacyków zatopionych w romantycznych parkach oraz pełnych historii miast, jak Znojmo i Mikulov, których kamienice posiadają jeszcze romańskie zręby. Łagodne ukształtowanie terenu pozwala nawet niewprawionemu turyście bez trudu zwiedzić region rowerem, a nawet pieszo. Jeśli dodamy do tego wino, otwartość i gościnność mieszkańców okaże się, że niemal o krok od nas położona jest oaza radości czekająca na odkrycie. Doskonały pomysł tak na kilkudniowy wypad, jak i całe wakacje! Wszystko czego potrzebujemy to dobry rower lub para wygodnych butów, przewodnik, mapa, dobry nastrój i… kubki smakowe gotowe na wyprawę w świat smaków ukrytych w dębowych sercach beczek”.

• 

• 

I chociaż dziś skupimy się na malowniczym krajobrazie Moraw, to serdecznie polecam powyższy przewodnik, szczególnie dla koneserów morawskich win. Na kolejnych bowiem kartach, z humorem oraz niezwykłą wiedzą Autor zapoznaje nas z procesem wytwarzania wina, z ich charakterystyką, omawia szczegółowo ich degustacje. Bo skoro wino opiewano w piosenkach, króluje w przysłowiach i powiedzeniach, bywa ozdobą posiłków, to nie sposób by zwiedzając Morawy o nim nie wspomnieć ale i delektować się jego smakiem

• 

• 

Krajobraz Moraw to istna idylla dla oczu. Maj to dodatkowa okazja, bowiem wówczas kwitnie rzepak. A połączenie zieleni z żółtą barwą jest wystarczającym powodem by aparat wrzucić do plecaka i wyruszyć na morawskie ścieżki.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Dla mnie łagodność wzgórz, delikatność fałd, zaczesanych deseni przywołuje obrazy z dzieciństwa, kiedy obserwowałem w sklepie z tkaninami bele różnokolorowych materiałów. Uwielbiałem widok rozwijanych tkanin, ich różną fakturę, ale przede wszystkim charakterystyczne pofalowania, kiedy wprawnym ruchem materiał odwijany był do zmierzenia.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

A Morawy? To niezwykły zapach. Inny w słońcu, odmienny w deszczu. Niezwykłe poznawanie morawskich pól odbywa się zmysłowo na wskroś. Majowe pagórki pokrywają się dywanami żółtego kwiecia, trawy szumią soczystą zielenią. W powietrzu czuć wyraźnie świeży zapach wiosny i wiatru. Wszystko jest piękniejsze. Warto nasycić się tymi zapachami, zanotować je głęboko w pamięci naszych zmysłów i wracać do nich zawsze, gdy zaczyna nam się chmurzyć w duszy i smucić pod powiekami.

Podróż wiosną po Morawach, to eksplozja kolorów i aromatów nieustannie mieszających się i przenikających wzajemnie.

• 

• 

Słyszę czasem stwierdzenie, że gdzieś już się nie jeździ, bo jeżdżą tam już wszyscy. Morawy za przyczynkiem fotografów stały się modne. Bo i bliżej, i szybciej niż do Toskanii, bo słowiańskie wokół okoliczności. Warto tu przyjechać, choćby po to, by zapatrzyć się w horyzont i kolor. O zapachu nawet nie wspomnę, bo są wprawdzie zdjęcia, które niby pachną samym widokiem, oglądaniem, ale zanurzenie się w zapach w realu, to doznanie specjalne.

Żółte kwiaty rzepaku pachną tak intensywnie, że nawet wiatr nie może przepędzić ich mocnej, i pełnej słońca woni.

• 

Oczywiście, są i tacy, którzy twierdzą, że zapach ten jest ciężki, trudny do zniesienia, ale zaręczam, że widok żółtych pól jest lekki do oglądania

• 

• 

• 

• 

A wino? Owszem, było i ono myślę, że nadejdzie czas, by głębiej zanurzyć się w jego niezwykły kolor i smak. Tym bardziej, że Morawy słyną z pięknych winnic. Jesienią pofałdowane pola wyglądają zupełnie inaczej. Jak podaje przywołany powyżej Richard Nebeský: ,,Cóż jest bowiem piękniejszego od widoku dorodnych, nabrzmiałych w kąpieli słonecznej winnych gron, całych rodzin podczas winobrania i popołudniowej wspólnej biesiady na winnicy czy wiosek obchodzących doroczne święto wina?

• 

• 

• 

Tak więc, niewykluczone, że i tej opowieści dalszy ciąg będzie się tworzyć…