GODY

Różne pory roku, różne nazwy u poszczególnych gatunków zwierząt. U danieli – bekowisko, u łosi – bukowisko, godowa pora u dzików to huczka, u jeleni szlachetnych – rykowisko, jeleni wschodnich – gwizdowisko, u zajęcy – parkoty, u ptaków – toki, różnej maści kotów – marcowanie, u ryb – tarło. Ruje, wyszukane nazewnictwo. Fotografowie w ostatnich latach wyczekują na niosące się z oddali odgłosy, próbują uwiecznić obrazy z tych niezwykłych dni. Końcem marca i początkiem kwietnia, po łąkach i lasach roznosi się niezwykły śpiew godowy żab.

• 

• 

• 

W Polsce występuje sześć gatunków żab preferujących zarówno wodny jak i lądowy tryb życia. Przed dwoma już laty, wpisem: ,,Co nowego na bagnach” przybliżałem żabę wodną. Tym razem spojrzymy w żabie oczy innemu gatunkowi – żabie moczarowej. Występuje ona na podmokłych i suchych łąkach, torfowiskach, bagnach, unikając silnie zadrzewionych terenów. Jest gatunkiem sucholubnym, wykazuje większą od pozostałych naszych żab, odporność na brak wilgoci. Ogólnym wyglądem jest podobna do żaby trawnej, najpospolitszego przedstawiciela żab brunatnych, choć nieco mniejsza i smuklejsza. W praktyce odróżnienie obu gatunków jest bardzo trudne, ze względu na zewnętrzne podobieństwo, tryb życia, oraz przede wszystkim duże różnice lokalne w ubarwieniu. Bowiem to zasadnicze, zarówno żaby moczarowej jak i trawnej jest brązowe, zmienne. Nadchodzi jednak pora godów, kiedy całe ciało samców żaby moczarowej pokrywa się intensywnie niebieskim nalotem. Te trawne, lekko niebieskie zabarwienie przybierają tylko w przedniej części ciała.

• 

• 

• 

Niezwykle dokładnie gatunek żaby moczarowej opisuje Pani Anna Myka – Raduj z Poleskiego Parku Narodowego: ,, Ciało żaby moczarowej ma wysmukły kształt. Dojrzałe płciowe osobniki osiągają maksymalną długość do 8 cm. Skóra jest lekko ziarnista, cienka i wilgotna. Na zewnętrznej powierzchni ud jest półprzezroczysta, prześwitująca. Oczy są duże, wystające o złocistych tęczówkach i poziomych, owalnych źrenicach. Na grzbiecie ciała wyraźnie widoczne, jasno zabarwione, wysokie fałdy grzbietowe. Grzbiet ciała ubarwiony na różne odcienie brązu i pokryty plamami o różnym kształcie i kolorze (brązowy, oliwkowy, czarny i żółty). Często u tego gatunku wzdłuż grzbietu przebiega jasna pręga, nie spotykana u żaby trawnej. Po obu bokach głowy, pod i za oczami zazwyczaj znajdują się czarne lub ciemnobrązowe plamy skroniowe, pod którymi występują białe smugi. Spód brzucha przeważnie jest biały lub kremowy, a na jego bokach występują ciemnobrązowe lub czarne duże plamy. U tego gatunku występuje bardzo duża, lokalna zmienność ubarwienia. Można spotkać osobniki jednokolorowe (bez plam), plamiste i pasiaste, z jasnym pasem wzdłuż kręgosłupa i ewentualnie dwoma podobnymi po bokach grzbietu”.

Na marginesie, w czerwcu wstępnie Zapraszamy na kolejny sezon z Polesiem w roli głównej. Maj z różnych względów (od Nas niezależnych) musieliśmy odłożyć w czasie, ale intensywnie pracujemy nad kolejnymi atrakcjami, a poleskie miesiące wiosenne są niezwykłe, barwne, głośne, i takie bezsprzecznie będą i tegoroczne. Bogatsi o doświadczenia z ubiegłorocznych warsztatów, dołożymy wszelkich starań, by tegoroczne spotkania były dla Was niezapomniane, pełne dobrej energii, z obcowania z nieskazitelną Przyrodą od świtu do zmierzchu.

Powróćmy raz jeszcze do dzisiejszej bohaterki, a precyzyjnie bohatera żaby moczarowej

Poza okresem rozrodu prowadzi lądowy tryb życia. Wiosną, zwykle w marcu budzi się z zimowego snu, by na przełomie marca – kwietnia odbyć gody. I w takich właśnie godowych szatach pokazujemy Wam powyżej kilka obrazów wykonanych przez Małgosię.

Posłuchajmy dalszej opowieści Pani Anny Myki – Raduj: ,,Godujący samiec, wabiąc samicę, wydaje donośny głos przypominający krótkie szczeknięcie. Gody często odbywają się masowo, w grupach liczących setki osobników zgromadzonych w płytkich, zacisznych, zarośniętych roślinnością zbiornikach wodnych. Samica, głównie nocą, składa duży kłąb jaj wśród roślin przybrzeżnych. Znajdujący się na niej samiec wypuszcza w tym samym czasie plemniki. Zapłodnienie następuje w wodzie. Dwukolorowe jaja, czarne od góry i białe od dołu, otoczone są galaretowatą osłonką. Po 14-25 dniach z jaj wykluwają się kijanki, które pozostają w wodzie przez okres 2-3 miesięcy, tworząc stada w zbliżonym wieku. Po tym okresie kijanki przeobrażają się i jako młode żabki, o wielkości 10-15 mm, wychodzą na ląd. Dojrzałość płciową osiągają po 3 latach. Osobniki tego gatunku mogą żyć co najmniej 11 lat”.

• 

• 

• 

Żaba moczarowa, na mocy Rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, jest gatunkiem podlegającym całkowitej ochronie prawnej.

Ciekawostką dla mniej wtajemniczonych jest wyraz ampleksus. To miłosny uścisk żab. Ot, taki przytulasek A precyzyjnie, dźwiganie samca przez samicę na swoim grzbiecie. Zdarza się, że samica dźwiga dwóch samców, albo, że samotna samica próbuje odbić partnera innej samicy. Podglądanie świata przyrody jest niezwykłe

Ze względu na szczególne właściwości fizjologiczne (przepuszczalna skóra u żab) i wymagania ekologiczne, stworzenia te, są doskonałym wskaźnikiem zanieczyszczenia środowiska. Osuszania terenu, niszczenie zbiorników wodnych, chemizacja powodująca zmniejszenie ilości owadów (pokarm żab) to równoczesny zanik charakterystycznego rechotania, niezwykłej muzyki dla uszu. Chrońmy więc Środowisko wokół Nas !!!